Μια φορά κι έναν καιρό ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν
Μια φορά κι έναν καιρό πριν από πολλά πολλά χρόνια πάνω από 200, μια μέρα σαν και σήμερα σε μια πόλη της Δανίας γεννήθηκε ο Χανς. Ο μπαμπάς του παρόλο που ονειρευόταν να σπουδάσει και να διαβάσει πολλά βιβλία και παρόλο που όλο περηφανευόταν πως ήταν από σπουδαία βασιλική γενιά η αλήθεια ήταν πως ένας … Read More
The last thing life’s going to do, is wait behind closed doors
ή Να προσέχετε τους καρχαρίες Μεγαλώνοντας, αδειάζουν τα χρώματα. Η οργή, ο θυμός, ο φόβος, η αγωνία. Όλα μπαίνουν στη ζωή μας, όλα χωράνε. Οι επιτυχίες, οι χαρές, οι απώλειες. Αν όμως θυμάμαι μια περίοδο εντελώς στοχευμένη, μια περίοδο όπου ένας ήταν ο σκοπός, μια περίοδο που έμοιαζε ότι θα πηδούσαμε πάνω από το αυλάκι … Read More
Four season travelers
Την αγόρασα πριν από 12 χρόνια. Τα παιδιά μου μικρά ακόμα, ήθελα να τους μυήσω σε διακοπές με σκηνή. Η Αλεξάνδρα 9, ο Στέργιος 4. Καλεσμένοι στο κτήμα της κολλητής. Όλες οι φίλες θα πηγαίναμε με τα παιδιά μας. Δεν είχα σκηνή και άρχισα την έρευνα αγοράς. Ήταν η ακριβότερη αλλά και η καλύτερη με … Read More
The Singing-stew
Από μικρή αγαπούσα τις ιστορίες. Τρελαινόμουνα να ακούω τους μεγάλους να διηγούνται σκηνές από τότε που ήταν νέοι. Μικρά κατορθώματα που φάνταζαν μαγικά στα αυτιά μου. Ήταν πάντα την ώρα του φαγητού. Όταν τα πιάτα αδειάζανε, όταν τα ποτήρια γέμιζαν και ξαναγέμιζαν, όταν τα παιδιά επιστρέφανε στα παιχνίδια, τότε άρχιζε το καλύτερο. «Θυμάσαι τότε που…» … Read More
Shared dreams
Είμαι τυχερή. Το γραφείο μου βλέπει δυο τρία δέντρα στριμωγμένα ανάμεσα σε πολυκατοικίες, αλλά δέντρα. Ακούω το γείτονα να τα ποτίζει μετά μανίας την Κυριακή που δεν δουλεύει. Ο φίλος μου ο Χρήστος είναι κι αυτός τυχερός. Πάνω από τις πολυκατοικίες βλέπει, αν σκύψει, ένα κομμάτι Λυκαβηττό. Ονειρεύεται να φτιάξει στην ταράτσα του ένα μικρό … Read More
Scattered diary notes
Τι ωραία μπαίνει το φως μέσα από το σκίσιμο μιας κουρτίνας όταν κάνεις ιστορία και το μυαλό δεν συγκεντρώνεται με τίποτα. Έχω την αίσθηση πως απόψε εδώ μέσα στην τάξη πετάμε πάνω από τα θρανία κι όλοι είναι χαρούμενοι σαν και μένα. Τώρα η κυρία «Bateau» (ωραίο το παρατσούκλι της δασκάλας μας) ψάχνει στο σημειωματάριο … Read More
Bicycle
Το ποδήλατο κι εγώ Ομολογώ ότι είναι καιρός τώρα που το ποδήλατό μου αν και σχέση πολύτιμη δεν είναι μέσα στην καθημερινότητα μου. Μένω στο κέντρο της Αθήνας, στο Μετς κι όταν ξεκινώ για διάφορες δουλειές στην Αθήνα, διασχίζω το Ζάππειο κι ως εδώ καλά αλλά στη συνέχεια πριν φτάσω δυο πεταλιές πιο πέρα, στο … Read More
English (UK) 
Ελληνικά